Pierwsza pomoc to zespół czynności i technik, które pozwalają na natychmiastowe zajęcie się osobą poszkodowaną do czasu przybycia fachowej pomocy medycznej. Ta pierwsza pomoc gwarantuje, że doznane obrażenia nie pogorszą się i od tego działania będzie zależał dalszy rozwój poszkodowanego.

W przypadku ewentualnego zagrożenia należy postępować zgodnie z sekwencją znaną jako podstawowe podtrzymywanie życia. Celem udzielania pierwszej pomocy jest:

• Utrzymanie rannego przy życiu
• Zapobieganie dalszym urazom lub powikłaniom
• Złagodzenie bólu
• Zapobiegnięcie wtórnym zakażeniom lub urazom
• Znajomość podstaw pierwszej pomocy może pomóc w uratowaniu życia i uchronić nas przed niebezpieczeństwem podczas udzielania pomocy danej osobie

 

Przeszkolenie w zakresie pierwszej pomocy pozwala nam rozpoznać sytuację awaryjną i bezpiecznie udzielić pomocy do czasu przybycia specjalisty. Jeśli chcesz się zdobyć wiedzę praktyczną, skorzystaj ze szkolenia pierwszej pomocy w Gąbinie. Nasza intencja pomocy może być dobra, ale jeśli mamy podjąć ryzyko lub istnieje możliwość narażenia na niebezpieczeństwo osoby, której chcemy pomóc, lepiej nie podejmować działań.

6 ogólnych wskazówek dotyczących protokołu pierwszej pomocy:

• Działaj szybko, ale zachowaj spokój
• Nie należy przenosić osoby poszkodowanej, chyba że jest to konieczne.
• Nie należy dawać poszkodowanemu niczego do picia, jedzenia, ani leków.
• Uspokój ofiarę wypadku.
• Utrzymuj ciepło poszkodowanego.
• Rób tylko to, co jest absolutnie konieczne.
  

  Analizuj zagrożenia i wykorzystaj swoją wiedzę

  Podczas ratowania rannej osoby, zanim pospieszymy z pomocą pod wpływem impulsu, ważne jest, abyśmy poświęcili chwilę na przeanalizowanie otaczającego nas ryzyka. Musimy sprawdzić, jakie lub ile osób znajduje się w pobliżu wypadku oraz jakie zagrożenia występują wokół danej osoby, tzn. czy znajduje się ona na środku ulicy, w pomieszczeniu z niebezpiecznymi przedmiotami itp.

  Czasami jednak, z różnych powodów, oddychanie i krążenie ulega nagłemu, niespodziewanemu i potencjalnie odwracalnemu przerwaniu. Jeśli taka sytuacja trwa przez kilka minut, osoba umiera, ponieważ jej komórki są pozbawione tlenu. Mózg nie jest w stanie wytrzymać w takiej sytuacji dłużej niż 4-5 minut i dlatego ważne jest, aby działać natychmiast. Podstawowy manewr resuscytacji stara się zastąpić brak oddechu poprzez wykonanie sztucznej wentylacji, techniką znaną jako „oddychanie usta-usta”, a brak akcji serca poprzez wykonanie ucisków klatki piersiowej, czyli „masażu serca”.